Hij zei dat het ghosting heette. Het was een trend. Mensen waar je een band mee hebt opgebouwd, laten ineens niets meer van zich horen, negeren je compleet. Meestal sprak men over ghosting in de context van het daten, maar het kon ook gewoon gebeuren met vrienden.  Zelf had hij het ook net iets te […]

Ooit dacht ik dat niets complexer kon zijn dan wiskunde. Vectorruimtes, axioma’s en cosinussen vormden een constellatie die niet met mijn hersenstructuur matchte. Of misschien was dat de uitleg die ik het liefst wilde geloven. Want ik hield niet van systemen met een strakke logica. Ik viel voor de grilligheid van taal.  Jaren gingen voorbij. […]

In een kartonnen map met flapjes bewaar ik tientallen bladen vol zwart-witfoto’s. Het zijn de gezichten van jongens en meisjes die me ooit begin september de klas zagen binnenkomen en me eind juni weer zagen gaan. Tussen beide momenten brachten we vele uren door in elkaars gezelschap, leerden zij veel van mij, maar ik ook […]

Of ze na al die jaren in haar eentje niet verlangde naar een nieuwe relatie, vroeg ik haar.  We hadden net diepgaande filosofische discussies gevoerd. Op analytische wijze hadden we het dilemma tussen goed zittende onderbroeken en sexy niemendalletjes besproken, vervolgens hadden we gezocht naar een verklaring voor het trendy geworden horrorbeeld van witte-sokken-tot-halverwege-de-kuiten. Ze schrok […]

Alweer was iemand in mijn omgeving geveld door een burn-out. Gesneuveld op het slagveld van de ratrace. Net als de anderen had ook zij gedacht dat het haar nooit zou overkomen. Want alleen de anderen worden geveld.  Ze sprak haar wanhoop uit, haar woede, haar verdriet. Ik wist hoe moeilijk ze zou aanvaarden wat ik […]

We hadden samen in de klas gezeten. Eerst werd de een achttien, dan de ander. Het was 1989 en we zouden de planeet redden van haar ondergang. Op motorbootjes zouden we walvisjagers op de vlucht doen slaan, we zouden zeehondjes redden van moordende knuppels en het ijs van gletsjers koel houden met thermodekens die we […]

Het lukt me net iets minder vaak dan ik zou willen, maar nu en dan lever ik een prestatie van wereldniveau. Op zulke momenten zou ik mijn huzarenstukje het liefst kunnen 3D-printen op een miljoen exemplaren en het aan de hele wereld laten zien, zo trots ben ik erop. Maar nog vaker blink ik uit in […]

Het was een bericht zoals we die vaak versturen. Even snel tussendoor. Dat ze dan toch geen tijd had om me te komen ophalen en een koffie met me te gaan drinken die middag. Er was plenty of werk te doen. Dat zou ik zeker wel begrijpen. En dat ze me nog een mooie dag […]

Nu en dan dook ze even op in mijn leven. Bij gelegenheden waar we elkaar ongewild ontmoetten, werden we wel eens gedwongen tot een gesprek, maar dat duurde nooit lang. We wisselden enkele oppervlakkige woorden uit, namen afscheid en gingen zo snel mogelijk een andere kant op. Twee mensen die wel het mens-zijn delen maar […]